اثر ضددردی قره قاط سیاه (vaccinium myrtillus) در موش صحرائی دیابتی نر

سابقه و هدف: بیماری دیابت قندی در درازمدت با عوارض نامطلوب رتینوپاتی و نوروپاتی و افزایش میزان احساس درد ناشی از نوروپاتی همراه می باشد. شواهدی دال بر اثر حفاظتی و ضد دیابتی گیاه قره قاط سیاه وجود دارد، لذا در این مطالعه اثر ضد دردی تجویز خوراکی این گیاه در موشهای صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزتوسین در دو آزمون فرمالین و غوطه ور کردن دم در آب داغ مورد ارزیابی قرار گرفت.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 40 سر موشهای صحرائی نر که به پنج گروه یکسان کنترل, کنترل تحت تیمار با گیاه، دیابتی دریافت کننده سدیم سالیسیلات، دیابتی و دیابتی تیمار شده با گیاه تقسیم شدند، انجام گردید. برای القاء دیابت، استرپتوزوسین با دوز 60 میلی گرم بر کیلوگرم (داخل صفاقی) تزریق شد. دو گروه تحت تیمار با گیاه نیز پودر برگ مخلوط شده این گیاه با غذای استاندارد موش (5%) را بدون محدودیت به مدت 6 هفته دریافت نمودند. در پایان کار، میزان احساس درد با استفاده از آزمونهای فرمالین و غوطه وری دم در آب داغ تعیین شد. یافته ها: درمان با گیاه موجب کاهش معنی دار نمرات درد موشهای دیابتی در مقایسه با گروه دیابتی در مرحله مزمن و به میزان 9/17% گردید (05/0>p). با تجویز سدیم سالیسیلات به موشهای دیابتی، کاهش معنی دار نمره درد در مرحله مزمن بمیزان 6/23% مشاهده گردید (05/0>p). در مورد آزمون غوطه ور کردن دم در آب داغ نیز در گروه دیابتی یک کاهش معنی دار در مدت زمان تاخیر بیرون کشیدن دم درمقایسه با گروه کنترل بمیزان 4/37% مشاهده شد(05/0>p). بعلاوه، اگرچه درمان موشهای دیابتی با گیاه قره قاط سیاه بمدت 6 هفته موجب افزایش این زمان تاخیر در مقایسه با گروه دیابتی درمان نشده بمیزان 3/11% گردید ولی این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تجویز خوراکی قره قاط سیاه به مدت شش هفته موجب کاهش معنی دار شدت درد در مرحله مزمن آزمون فرمالین در مدل تجربی دیابت قندی القا شده توسط استرپتوزوتوسین می شود و بر آستانه درد حرارتی تاثیر ندارد.